Ik wil niet meer in ongezonde relaties zitten.
Ik wil niet meer depressief zijn.
Ik wil niet meer last hebben van de trauma’s uit mijn jeugd.
Ik wil niet meer vanuit mijn hoofd leven.
Het woord willen wat bij deze intenties gebruikt wordt is niets meer dan wensen. En in die staat van zijn verblijven mijn gasten al. Ze wensen namelijk. Niets meer, niets minder. Het tegenstrijdige hieraan is namelijk, dat ze de wens die ze wensen al volbracht hebben met het wensen ervan.
Daarom vraag ik altijd aan mijn gasten om te noteren wat ze wel willen. En inderdaad, om te voorkomen dat ze weer willen (=wensen) gaan gebruiken, vraag ik ze te beginnen met de woorden: Dank je wel…
Dank je wel voor een gezonde relatie.
Want als je zou zeggen: Dank je wel voor het willen van een gezonde relatie, zie je meteen het verschil.
Dus:
Dank je wel dat ik gelukkig ben.
Dank je wel voor de inzichten in en het oplossen van mijn jeugdtrauma’s.
Dank je wel dat ik vanuit mijn gevoel mag leven.
Mijn ervaring is ook dat de mensen die grote thema’s willen oplossen, maar de vragen, intenties en doelen niet duidelijk formuleren, minder diepe reizen maken.
De kracht van de gedachte is groot!