Ik denk dat ik alles mag ervaren zodat ik mensen beter kan begeleiden in hun reis. Ik weet waar ze zijn, wat ze voelen, ik weet wat ze bedoelen als ze zeggen; ik proef of zie muziek.. Niet iedereen heeft dit. Sommige mensen hebben maar een paar of één van deze onderdelen tijdens hun reis. Is het gebruik van het plantmedicijn dan niet optimaal of is het zelfs mislukt? Zeer zeker niet. Mama knows best! Oftewel Mother Nature weet wat je nodig hebt om verder te komen. Net als bij de cliënt van gisteren.
Zo had ik keurig het bed opgemaakt voor mijn cliënt. Geen visuals, niets…alleen een ander gevoel. De cliënt lag daar maar liggen. Na 1,5 uur op het bed gelegen te hebben, kwam de vraag: Mag ik bij je komen zitten? Natuurlijk, het is jouw reis, was mijn antwoord. En toen gebeurde het. De cliënt maakte voor het eerst na het meemaken van grote trauma’s de connectie met gevoel. Verstand en gevoel werden op dat moment met elkaar verbonden. Kind en volwassene werden weer 1. Een spraakwaterval ontstond. Alle vragen die de cliënt van te voren had gesteld werden beantwoord in de vier uur daarna. Alles kwam uit de cliënt zelf. Ik hoefde alleen maar te spiegelen, terug te koppelen, vertellen wat mij opviel, bij te sturen als er werd afgedwaald en te zijn. Er was een hele hoge energie in de ruimte aanwezig. Het was magisch!
Nog nooit heb ik zo’n actieve rol in het begeleiden van iemand gehad die een plantmedicijn genomen heeft. Alleen hierom al zijn privé-ceremonies voor mij de mooiste ceremonies. Ik kan me dan 100% aanpassen aan de behoeften van de cliënt en niemand die zich eraan stoort. Want als dit een groepsceremonie was geweest, had de cliënt niet de ruimte gehad om op deze manier de reis te maken.
Toen de cliënt naar huis was en ik in bed lag, kreeg ik, toen ik mijn ogen sloot, de visuals die die avond niet aanwezig waren geweest. Wauw! En dat terwijl als ik begeleid, ikzelf 0,0 plantmedicijn tot mij neem. 
Love my job! I am blessed!